aardbeien en kikkers

to live in your own country and to never be able to speak your own language, although some might doubt my mother tongue, is somewhat frustrating. the only time i speak dutch in amsterdam is when i answer the question "heeft u een bonuskaart?" with "ja!". it does give me a chance to get to know salespeople in stores or ice cream vendors, how smalltalk about the weather in dutch can brighten up my day. so that's why i think i'll write some dutch now, just to make me happy.

wel een beetje raar om zo in het nederlands door te gaan, maar wel oh zo gemakkelijk. lang niks meer geschreven ook, om diverse redenen. de slapste reden zijnde dat ik het zo druk had met vakantie vieren en daarna druk met verhuizen naar amsterdam en beginnen met mijn stage bij strawberryfrog. misschien de meest belangrijke reden was dat ik niet meer zo goed inzag waarom ik een blog had. soms voel je je gewoon wat onbelangrijk, wat interesseert het iemand nou wat ik doe of beleef? en, aaargh ik weet niet waar ik het over moet hebben. je kent het wel.

dus ik heb een nieuw concept bedacht, maar daarover straks meer. voor wie het interesseert, het gaat goed met mij. het was zo fijn om weer naar huis te verhuizen, naar hester op de baan in het oude vertrouwde rotterdam, mijn moeder weer te zien en mijn vriendjes en vriendinnetjes weer dicht bij me in de buurt. 2 maanden niksen. een jaar hard werken en dan 2 maanden niksen is niet zo makkelijk als het lijkt, helaas. ik heb denk ik elke dag wel tegen mezelf moeten zeggen dat het ok is om niks te doen, vakantie is goed, het mag. de laatste week, voordat de stage van start ging was ik er wel aan gewend geraakt. een vlotte ben ik. ahum.

nu ben ik net aan de 3e week werk begonnen en het bevalt super. het is behoorlijk stressen soms met tot in de late uurtjes doorwerken, maar daartegenover zijn er ook momenten dat het lekker rustig is en ik wat bij kan komen. ook fan ben ik van de chippies en de m&m's, lekker lekker.
wonderbaarlijk genoeg bevalt amsterdam me wel. alleen zolang ik in mn eigen hood blijf en niet in de buurt kom van toeristen, alhoewel dat soms wat moeilijk is, gaat het prima. nog weinig last van hartklachten. over hartklachten gesproken, die doet wel een beetje pijn maar niet door toeristen (je kan ze van alles de schuld geven, behalve hartzeer. of misschien zelfs daarvan?). het ziet er naar uit dat ik voorlopig nog wel verliefd blijf, ik ook al wordt het niet volledig beantwoordt. maar het komt goed, ik zie wel wat er gebeuren gaat in de toekomst, ik heb geen haast.

this dutch writing did me great, cake time now.